Άρθρο της Μαρί Δελλή, Senior Manager, Κ. Παπακωστόπουλος & Συνεργάτες Δικηγορική εταιρεία (CPA Law), ανεξάρτητο μέλος του νομικού και φορολογικού δικτύου της KPMG) στην εφημερίδα Έθνος Κυριακής
To Airbnb χωρίς να έχει ακίνητη περιουσία στη διάθεσή του, εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο επιτυχημένα επιχειρηματικά παραδείγματα παγκοσμίως προσφέροντας στους ιδιοκτήτες ακινήτων έναν εναλλακτικό τρόπο εκμετάλλευσης της περιουσίας τους.
Στη δεκαετία του ’60, ξεκίνησε στη Γαλλία μια άλλη ιδέα, αρχικά προορισμένη για διακοπές του σκι, αυτή των διακοπών με χρονομεριστική μίσθωση ή time-sharing. Ο υπεύθυνος για την ανάπτυξη χιονοδρομικών κέντρων, Hapimag, εμπορεύτηκε ένα θέρετρο στις γαλλικές Άλπεις προσφέροντας στους πελάτες τη δυνατότητα να αγοράσουν ένα μερίδιο του ξενοδοχείου. Ως αποτέλεσμα της επιτυχίας του, η έννοια timeshare διαδόθηκε παγκοσμίως ως προσέγγιση μάρκετινγκ.
Tο time-sharing εξελίχθηκε διαφορετικά σε κάθε χώρα αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτέλεσε «μόδα» όπως το Airbnb κυρίως λόγω της μη ύπαρξης του διαδικτύου και του χαρακτήρα περιορισμού του ιδιοκτησιακού δικαιώματος. Όμως, σήμερα μια ιδέα από το παρελθόν ίσως να είναι πιο καινοτόμος αν επαναπροσδιοριστεί σύμφωνα με τα νέα δεδομένα.
Ο Έλληνας νομοθέτης ανταποκρινόμενος στην ανάδειξη του θεσμού σε σημαντικό προϊόν της διεθνούς τουριστικής βιομηχανίας, ρύθμισε με τον ν. 1652/1986 τη σύμβαση time-sharing ως μια ιδιαίτερη μορφή μίσθωσης, αυτής της χρονικά διαιρεμένης μίσθωσης ακινήτου. Επίσης, το θέμα απασχόλησε και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το οποίο από το 1994 έθεσε τους κανόνες για την προστασία των μισθωτών-καταναλωτών.
Επιγραμματικά να αναφέρουμε ότι ο νόμος προστατεύει το μισθωτή δίνοντας συμβολαιογραφικό τύπο στην κατάρτιση της σύμβασης και εγγραφή αυτής στο Υποθηκοφυλακείο/Κτηματολογικό Γραφείο. Επίσης, ο νόμος του παρέχει το δικαίωμα να υπομισθώνει ή να παραχωρεί τη χρήση του καταλύματος σε τρίτους.
Επιπρόσθετα, ο νόμος εισήγαγε μια σημαντική καινοτομία για τον εκμισθωτή καθώς με το άρθρο 3 προβλέπεται ότι οι υποθήκες, προσημειώσεις, αναγκαστικές και συντηρητικές κατασχέσεις για την εξόφληση απαιτήσεων υφιστάμενες επί ακινήτων, τα οποία εκμισθώνονται χρονομεριστικά, αποσβένονται και αίρονται, αν χορηγηθεί εγγυητική επιστολή, με την οποία καλύπτεται το σύνολο της απαιτήσεως από ελληνική ή ξένη Τράπεζα.
Οι λόγοι που επέβαλαν, από το 1986, την εισαγωγή του θεσμού στην Ελλάδα, συνδέονται με την προσπάθεια προσέλκυσης, σε σταθερή βάση, υψηλής εισοδηματικής στάθμης τουριστών από το εξωτερικό, την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, την επιδίωξη να παραμείνει η χώρα μας ανταγωνιστική στον τομέα του τουρισμού και τη δυνατότητα ανταλλαγής των καταλυμάτων στην παγκόσμια τουριστική αγορά.
Σήμερα, στην προσπάθεια προσέλκυσης ξένων επενδυτών, μεγάλες πολυτελείς ξενοδοχειακές μονάδες προτείνουν πολυτελείς κατοικίες στις εγκαταστάσεις τους με time-sharing συνδυάζοντας παράλληλα και άλλα προνόμια, όπως το δικαίωμα της golden visa.
Η επικαιροποίηση του νόμου με την εφαρμογή του time-sharing και σε μη τουριστικά καταλύματα, με την αναγνώριση φορολογικών κινήτρων και τη δημιουργία αστικών εταιριών διαχείρισης ακίνητης περιουσίας θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει το τοπίο, επαναφέροντας στο προσκήνιο και με απτά οφέλη το ξεχασμένο μεν, προσοδοφόρο δε, εργαλείο του time-sharing.
Το όφελος, ειδικότερα είναι διπλό:
Πρώτον, εκατοντάδες μικρές οικογενειακές τουριστικές μονάδες θα μπορούσαν να αναβαθμίσουν την περιουσία τους, να ξεχρεώσουν τυχόν «κόκκινα» δάνεια και να αναβαθμίσουν την παροχή των υπηρεσιών τους, και
Δεύτερον, η καλύτερη οργάνωση της αγοράς της βραχυπρόθεσμης μίσθωσης μεμονωμένων κατοικιών.